AŞAĞI VE YUKARI IRMAKLAR KÖYLERİ
Aşağı ve Yukarı İrmaklar köyleri eskiden "SAMISKAR" adı ile büyük ve tek bir köy halinde imiş. Ondokuzuncu asrın ortalarında bu köy "samıskar-ı ulya ve samıskar-ı sufla" adları ile ikiye ayrılmış. Daha sonra 1920'lerde de genel olarak köy adlarının türkçeleştirilmesi sırasında birisine Aşağı Irmaklar, diğerine de Yukarı Irmaklar köyü adları verilmiş.
Yukarı Irmaklar köyü doğu-batı istikametinde akan "Üçırmaklar Deresi"ııin sağ yakasında derli toplu, hep bir arada kırk-elli haneli güzel bir köy idi 1960'lara kadar. Aynı yıllarda yüzelli-yüzaltmış haneli Aşağı Irmaklar'a gelince Üçırmaklar deresi burayı ikiye bölmekte, köyün büyük kısmı derenin sağında kalmakta, arazi bakımından daha geniş kısmı da sol tarafta yer almakta idi.
Sağdaki kısım cami ve mektep mahalleleri, Mollagil, İmamgil, Hafızgil, Yeniçerigil, Kahyagil, Çalmangil. Yamakgil ve Ayvazgil gibi on mahalleden ibaretti.
Derenin sol yakasının tümüne birden "Kuyat Mahallesi" denmekte idi. Bu bölüm Bayraktargil, Kadıgil, Hudagil, Hacogil ve Kavazgil gibi küçük küçük bir kaç mahalleden meydana gelmekte idi. Ayrıca birde köyün doğu kenarında 1920- 1930'larda kışları hayvan beslemek amacı ile yalnız ahır olarak kurulan ve bundan ötürü de adına "Ahırlar" denen bir mahalle doğmakta idi.
Burası 1940-1950 senelerinde yeni yapılan evlerle büyükçe bir mahalle haline gelmişti. Ama bu mahallenin adına hala "Ahırlar" deniyordu.
Kuyat mahallesinin üst tarafındaki boş, tarlalık alana 1950'li yıllarda Üçırmaklar bölgesinin ondört köyünü içine alan "Üç Irmaklar Bucağı" kurulunca burada Nahiye, I.Karakolu, Ortaokul ve Hacetnamaz sırtında da Sağlık Ocağı binaları ve çevrede de yeni yeni evler inşa olununca,burası yepyeni, şipşirin bir iskan mahalli oluvermişti.
Ahırlar mahallesinin üst kenarı nahiye merkezi ile birleştiği için burası da birden bire çok gözde bir mahalle olarak çıkmıştı ortaya.
Köyün en ali başında ve Üçırmaklar deresinin sağ kenarını teşkil eden oldukça geniş düzlükte köye ait belki de binlerce yıl öncesinden kalma çok güzel bir bağ yeri vardı.
Bu bağda eskiden çok iyi üzüm yetiştiği ve burada şarapçılık yapıldığı dilden dile aktarılmak suretiyle hala konuşulmaktadır.
O devirlerden kalma büyük şıra kaynatma ocakları, kayalara oyulmuş büyük şıra kürünleri ve bir buçuk metre yükseklikte olup Ahali mevkiinde hala toprağa gömülü bulunan şarap küpleri söylentilerin doğruluğunu ispat eden en somut delillerdi.
O eski, çok meşhur üzüm bağlarından günümüze bu gerçek tarihi kaynaklar dışında kala kala çok kocamış eski üzüm kütükleri ile bu kütüklerden çıkan cılız filizler, bu filizlerden sarkan çok ekşi ve ufak taneli koruk salkımlar!
Buna mukabil elma, armut, erik, kiraz, ceviz ve kızılcık gibi meyvelerin en güzelleri hala yetişmekte idi bu tabiat harikası eski bağlıkta.
Ne yazık ki 1960-1970'lerden itibaren bilhassa Aşağı İrmaklar da büyük bir göç yaşanmış ve böylece hem köy, hem bağ ve hem de şen şatır yaylalar ıssız ve perişen bir hale gelmişti.
1922'deki bilgilere göre yüz altmış haneden ibaret köyde şimdi otuz hane kalmış, bunlarda evin en yaşlı insanları olan anneler, babalar.
Kaynak: Osman ÜNSAL : Artvin ve Çevresinde Yaylacılık ve Pancarcı Şenlikleri Kitabı.
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı yazarın kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. Kopyalanması ve izinsiz yayınlanması yasaktır
Etiket : AŞAĞI, YUKARI, IRMAKLAR, KÖYLERİ,