Yüklü kızaklar, dizilir yayla yoluna. Kervanın önünde Süslü şaşortlar ve süsledikleri İnekleri, analarının bibinden ayrılmıyan, bazen acemice, düşecekmiş gibi sendeliyen danalar, düveler, tosunlar ve diğerleri, az sonra durumu anlar hızlanırlar iyice.

Zamanı gelince, kır çiçekleri açar çayırlarda. Sızıklarda mantarlar. 
Pantalar meyveye durur, telahaşlar boy verir çayırlarda.

Başını otlara gömmüş ineklerin, düvelerin, tosunların, keyifle otlarken çıkardıkları soluk sesleri, mutluluklarının duyulan ifadesidir.
Güneşin en yükseğe ulaştığında saatlerde, köknarların gölgesinde gözleri hafif kısık, keyifle geviş getirirken, ülkenin en güzel yaylalarında yaşadıklarının farkında mıdırlar dersiniz?
Kimi zaman, sıcaktan tızıkan danaların deliler gibi hoplayıp zıplamaları ve hızla dağılmalarını önlemek için koşturur durusunuz. Oysa en özgür yerlerden biridir yaylalar, tıpkı dağlar gibi. 
Bırakın koşsunlar. Onların da hakkıdır özgürlük.

Bir yakadan, bir yakaya birbirine meydan okuyan boğaların böğürtülerini sayarsınız şaşırmamaya çalışarak.

Gecenin bir saatinde, bedevrelere düşen yağmurun sesine uyanırsınız. Yorganınıza biraz daha sarılarak dinlersiniz bedevrelerle yağmur damlalarının birlikte söylediği güzel şarkıyı. Tarifsiz bir mutluluk sarar her yanınızı. Başka yerde dinliyemiyeceğiniz şarkı uzun sürsün istersiniz ama, uykuya teslim olursunuz sonunda çaresiz.

Kimi sabah, duman basmış bulursunuz her yeri. Sonra açılır her yer yavaş yavaş duman çekildikçe.. Güneş ele geçirir dumanın bıraktığı yerleri.Yavaş yavaş çiçek kokan çayırlar, ormanlar, dağlar, tepeler seriliverir önünüze.

Gece olunca, ateşler yakar karşı yaylanın çocukları. Ve, onlara karşı yaylalarının çocukları. Geceye isyan mı demeli. 
Ay ışığında Yayla geceleri, dinginliğin en yoğun yaşandığı yerdir oysa.

İşte, yayla zamanıdır şimdi.
Siz, günü, ayı izlemeseniz de, zamanı gelmiştir artık. 
Ve, kabarır yüreğiniz. 
Yaylalar geçer içinizden.

Noyan Ünsal