HİKMET AKKAYA
1933- 1966 Naldöken (Masalahet) köyünde doğmuştur. Erzurum öğretmen Okulunu, Gazi Eğitim Enstitüsü Pedagoji Bölümünü bitirdi. Öğretmenlik, ilköğretim müfettişliği yaptı. Artvin Milli Eğitim Müdür Yardımcılığı görevini yürütürken, otomobilinin Çoruh nehrine düşmesi sonucu yaşamını yitirdi. Şiirlerini, Karadağ Yolları (1960) adıyla yayınladı.
ÇORUH
Ben sana vurgunum, sana sevdalı,
Her gönül çarparken yurdunda Çoruh.
Beni aşkın ile etme belalı,
Başka çakalın da kurdun da Çoruh.
Burda zindan gibi gelen her gece,
Tutar hasretini sunar gizlice,
Ferhat gibi bu dağları delice,
Sana gelemedim yardım da Çoruh.
Ressam olsam seni yazar çizerdim,
Mimar olsam adın taşa kazardım,
Seni bu sevdalı başa yazardım,
Olmasaydım dağlar ardında Çoruh.
KARS ELİ
Ağlaya ağlaya geldim, sor halim:
Yolum ağlar, yolum ağlar Kars Eli.
Kırıktır kanadım, büküktür belim,
Kolum ağlar, kolum ağlar Kars Eli.
Böyle mi gönlümü vermiştim sana,
Ne yaptım Pasinler ve Horasan'a,
Neden Sarıkamış gülmüyor bana
Selim ağlar, Selim ağlar Kars Eli.
İğdır gibi Kağızman da Kötek de,
Gelmiş yasa durmuş karşı etekte,
Zehreyledin tat koymadın petekte,
Balım ağlar, balım ağlar Kars Eli.
Vardım mama diye sızlanır kaşık,
Gördüm ki süsünü kaçırmış beşik,
Bir yaslı annenin yüreği deşik,
Telim ağlar, telim ağlar Kars Eli.
Kar mı yağdı Karadağ'ın başına,
Etekteki küçük mezar taşına,
Kuzum üşür, dayanamaz kışına,
Yelim ağlar, yelim ağlar Kars Eli.
Dertli gönlüm, dertler ile kayırdın,
Gözlerimi kanlı yaşla doyurdun.
Aras, tırnağımı etten ayırdın,
Elim ağlar elim ağlar Kars Eli.
Evi barkı, dost ahbabı yitirdim,
Ağlayan defteri yazdım bitirdim,
Gurbet elden fatihalar getirdim,
Dilim ağlar, dilim ağlar Kars Eli.
Sende durdu gayri, kervanım gitmez,
Küçüktür bebeğim kundaksız yatmaz,
Hazan var bağımda, fidanlar bitmez,
Dalım ağlar, dalım ağlar Kars Eli.
Tanrım yosun tuttu taşa günahtır,
Sabır ver sevdalı başa günahtır,
Sele döndü kanlı yaşa günahtır,
Gölüm ağlar, gölüm ağlar Kars Eli.
Uyu yavrum uyu ninniler yaktım,
Sensiz bu dünyayı sevmeden bıktım,
Karadağ'a eğik boynumla baktım,
Alim ağlar, Alim ağlar Kars Eli.
DAĞLAR
Ya kanat ver, ya yol öte geçeyim,
Yollarımı kapamadan kar benim.
Kurduna mı kuşuna mı açayım,
İçerimde yığın yığın sır benim.
Kalkmasın hiç karın yazın kış olsun,
Yeşil tepelerin beyaz baş olsun,
Yâr seversen kaya olsun taş olsun,
Kucağında gözü yaşlı bir benim.
Sıla orda öpse dudak taşından,
Kara bulut eksilmesin başından,
Kerem ağlar bırak gitsin peşinden,
Can evimde tüter oldu kor benim.
Bu hasretlik bülbülde var, gülde var,
Kemikde var, parmakda var, elde var,
Yollarımın sonunda bir belde var,
O beldede ağlar nazlı yâr benim.
YEŞİL KIBRIS'IM
Ey yeşil Kıbrıs'ım bahtsızlar yurdu,
Artık dinmedi mi yaşların senin.
Söyle eğik başın hangi el vurdu,
Hangi el oynatır taşların senin.
Hazin hıçkırığın ulaştı bize,
Yeter dökme yaşın şu Akdeniz'e,
Koy vefalı başın Türkiye'mize,
Temiz eller örsün saçların senin.
Aynı dertle kalmış Tuna'm böyle lal,
Bir gün sizlere de doğar bu hilal,
Her adım başında haykır, istiklal,
Böyle cıvıldaşsın kuşların senin.
RUBAİLER
Kardeşim İsmet Akkaya
I
Senin sevdiğin mevsim başladı sonbahar,
Şimdi ağır ağır yaprak dökmede dallar.
Bir böyle âlemi yese doymaz sanırım.
Açmış ağzını bekliyor, toprak denen canavar.
II
Ne var musalla ötesinde ne kazılı,
Kazma vuran el ağlar, parmaklar sızılı,
Çözdüm alnındaki yazıyı insanoğlu,
Geleceksin, güleceksin, öleceksin yazılı.
AĞIT
Hikmet Akkaya'ya
Karanlık sularda son uykularda,
Çoruh'a hasretin bitmiyor hocam.
Saçın dalga dalga, elbisen beyaz,
Hayalin gözünden gitmiyor hocam.
Rüzgâr sustu, yağmur sustu, kar sustu,
Deryaya karıştı, bir pınar sustu,
En güzel arzular hülyalar sustu,
Bağ bozuldu bülbül ötmüyor hocam.
Bu nasıl Hikmet'tir bir vatan ağlar,
Susmuş özcan, şimdi sana Can ağlar,
Edirne Ankara Ardahan ağlar,
Yetmiyor ağlamak yetmiyor hocam.
Vurdu güz suları ilkbahar iken,
Bu açılmış yara, bu batmış diken,
Dumanlı efkârlı kaldı Naldöken,
Hiçbir şey teselli etmiyor hocam.
Turgut Çelik (1966)
Kaynak : Ardanuç'tan Bir Güldeste (Sevgi Şenol) [S. 132, 133, 134, 135]
Hikmet AKKAYA'yı Rahmetle ve saygıyla anıyoruz.
Etiket : Hikmet, Akkaya, Şiirleri,